Jaaa, we doen typisch Deens én Nederlands tegelijkertijd! Praten over het weer schijnt echt een typisch Deense hobby te zijn. Ik kijk altijd een beetje sceptisch als mensen dat zeggen over de Deense cultuur, want Nederlanders zijn er óók heel goed in. En dan heb je mij, een Nederlandse met Deens bloed. Ik word altijd een beetje wars van praten over het weer. Tegelijkertijd: je kan er veel over zeggen. En dat doen we dit keer in deze blog over april 2025!
April: ik ben nu ‘gewoon’ 2 jaar verder
Om eerst even stil te staan bij iets bijzonders: 2 jaar geleden was 30 maart de startdatum voor een reis naar Denemarken met de duur van 3 maanden. April 2023 was mijn eerste volle maand in Denemarken ooit. Ik begon in het huis van mijn oom en tante op Sjælland. Daarna reisde ik naar Odense, alwaar ik 4 weken in een heerlijke AirBnb verbleef.
2 jaar. In april 2023 besefte ik mij al: ik wil niet weg hier. Ik wil hier blijven. Ik wil het écht gaan proberen in Denemarken. Leven enzo. Die maand bleef het rustig bij de gedachte en af en toe even rondkijken op het internet hoe huurwoningen aangeboden worden. Toen ik in mei naar mijn volgende AirBnb fietste, reed ik het dorpje in waar ik een paar maanden later naartoe zou verhuizen. Opeens had ik het gevonden.
Een kleine terugblik
Stiekem vind ik het heerlijk om terug te blikken. Zo kan ik zien waar ik nu sta en hoe ik ben gegroeid. Een beetje persoonlijk voor deze blog wellicht, maar het wordt door een verhuizing naar een ander land zo concreet:
- Twee jaar geleden sprak ik dankzij DuoLingo een paar woorden Deens. Inmiddels klets ik elke dag in het Deens zonder daar echt over na te denken. Afgezien van de momenten dat ik met nieuwe woorden of dialect te maken krijg natuurlijk. Mijn PD3-examen sloot ik af met de cijfers 10, 12 en 12.
- Een jaar geleden werd ik op straat aangesproken door een man die mij een paar weken eerder op Facebook had toegevoegd (nadat we elkaar troffen bij de lokale raadsvergadering). Zijn aanbod om een kop thee/koffie te drinken stond nog open, zei ie in het Deens. Inmiddels wonen we Heel Erg Happy samen.
- Ik werk ook al bijna een jaar wekelijks als vrijwilliger in de lokale tweehandswinkel. Ik, in een winkel! Dat zou ik nooit gedurfd hebben en al helemaal niet in een andere taal. En toch doe ik het. Het is zo fijn om een ‘eigen’ kring van contacten te creëren en fijne collega’s te mogen hebben.
Gaat alles dan zonnig? Nou ja, ik zou wel wat meer inkomsten willen hebben. Inmiddels freelance ik sinds een paar maanden en ga ik mijn werk voor Inspiration by Marlies (dit is de Nederlandse website) weer oppakken. Er mogen nog wel wat meer toffe blogs en pagina’s op deze website en ik ben bezig mijn adviesaanbod te finetunen. Zo gaaf: jullie weten mijn site goed te vinden (dankjewel voor je bezoek!!) en ik ontvang geregeld mails met vragen over emigreren.
Dit was april
Terug naar de orde van de dag: april 2025! Daar zijn we dan hoor: de lente is er. Ik was (wederom) een beetje sceptisch: vorig jaar was april nog behoorlijk koud. En het jaar daarvoor ook. Eigenlijk is dat dit jaar ook zo, maar iets anders is ook goed te zien… De natuur groeit en bloeit! We worden omringd door bomen met blaadjes eraan. De koolzaadvelden staan in volle bloei met hun gele bloemetjes.
Op bezoek in Nederland
Voordat we praten over wat er in mijn Deense leven gebeurde, ging ik in april eerst ‘eventjes’ naar Nederland toe.
Het hoofddoel was tijd doorbrengen met mijn ouders en dat is grandioos goed geslaagd. De treinreis ging ook superfijn (lees hier meer over reizen met de trein!), zowel heen als terug. Als bonus bracht ik nog een bezoek aan zowel de kapper als de tandarts. De dag dat ik die hier in Denemarken ga gebruiken, wordt officieel de dag van de integratie denk ik.
Het is natuurlijk persoonlijk, maar ik voel mij op dit moment meer comfortabel bij een Nederlandssprekende tandarts. Tandzorg vind ik wat meer ongrijpbaar en ik kan niet zelf in mijn mond kijken. De kappers in mijn woonregio zijn dubbel zo duur als de kapper bij mijn ouders in de buurt. Met lang haar kom je er nog wel een tijdje mee weg als je een kappersbezoek uitstelt.
In Nederland zijn betekent ook dat je wat andere dingen kan meemaken dan in Denemarken. Fietsen door een plat landschap (!), even bij de Hema binnenlopen (ik heb een nieuwe hobby: kleurkaarten) en uit eten gaan in restaurants waar al vegan gerechten op de kaart staan zonder erom te hoeven vragen.
Neem ik dan ook dingen mee terug naar Denemarken? Eigenlijk niet. Ik was met alleen een rugzak op en neer en de overgebleven vegan ‘vleeswaren’ pasten er gelukkig wel in. Mijn ouders zijn wel eens met wat andere dingen bij mij langs geweest, maar als ik chocoladevlokken in Denemarken eet, dan klopt het niet. In Denemarken wil ik ‘gewoon’ kunnen eten. Het eten dat ze hier in Denemarken verkopen. Punt.
De Deense vlag hijsen
Hieperdepiep, hoera! Terug in Denemarken konden mijn vriend en ik onze nieuwe tweedehands vlaggenmast aan zijn nieuwe betonpaalmaatje vastzetten en de vlag hijsen! Wat een belevenis.
De Deense vlag is vrij prominent aanwezig in Denemarken (lees meer over de Deense vlag). Hoe tof dat we ook in onze eigen tuin de vlag kunnen hijsen bij verjaardagen? Heel tof! Dat hebben we in april ook veelvuldig gedaan. Zowel voor mijn familieleden als leden van de Deense koninklijke familie als voor Eerste Paasdag.
Op de dagen dat we niet groot vlaggen, hangt de wimpel aan de vlaggenmast. Onze vlaggen kregen we gratis mee bij het ophalen van de vlaggenmast. Technisch gezien is de wimpel een banner, maar ‘wimpel’ is een leuker woord. In het Deens heet het ‘vimpel.’ De ‘v’ spreek je uit als een ‘w’ dus als je de klemtoon wat meer op de ‘vim’ legt, spreek je gelijk al een woordje extra Deens.
Bezoek aan Odense
Eens per maand neem ik de bus of trein naar Odense. ‘Even onder de mensen zijn,’ noem ik dat in mijn hoofd. Wonen op het platteland is fantastisch, maar soms heb ik het gemak van de stad even nodig. Inmiddels is het mijn gewoonte om mijn bibliotheekboeken in Odense te halen, zodat ik een goed excuus heb om op en neer te gaan.
Vanwege de paasvakantie had mijn vriend vrij op de dag dat ik mijn bezoekje aan Odense plande en ging hij gezellig mee. We leverden mijn geleende boek in bij de bieb en liepen met 4 nieuwe boeken de deur weer uit. Daarna wilde ik wat winkels in waar ik ‘mijn vegan waar’ graag haal. Vervolgens was het tijd voor een lekkere lunch bij het vegan café Kosmos en een ijsje als toetje bij Gooodis. Bij Gooodis hebben ze altijd minimaal 2 vegan smaken en wisselen de smaken dagelijks. Superleuk! En lekker.
Bezoek uit Nederland
Wat een eer! Een vriendin uit Nederland kwam met haar gezin op bezoek in Denemarken! Ik had tranen in mijn ogen toen ze aan kwamen rijden, jeetje. Dat deed mij wel wat: dat er ‘zomaar’ een vriendin uit Nederland naar Denemarken reist om mij te bezoeken. Natuurlijk is er meer te beleven in Denemarken (zeker met kids), maar de aanleiding was dat ik hier woon. Megaspeciaal en ik ben ongelooflijk dankbaar.
Het gezin verbleef in een vakantiehuisje op zo’n 20 minuten rijden en ondernam heerlijk hun eigen dingen. Eén van de vakantiedagen gingen mijn vriend en ik bij hen langs voor een borrel (typisch Nederlands trouwens). En een van de andere dagen kwamen ze bij ons op visite. Eén van de kinderen was jarig, dus ik had een typisch Deense traktatie gemaakt: een kagemand. Vertaald: cakeman of taartman.
Een kagemand maak je doorgaans van brunsviger, typisch Deens (Fyns) gebak. Dit snij je in de vorm van een poppetje (kan ook een vrouwtje zijn als het voor een meisje of vrouw is) en die versier je met snoep. Voor de zekerheid had ik ook nog een nieuw chocoladecakerecept geprobeerd. Ik wilde het risico niet lopen dat ik de verjaardag van de zoon van mijn vriendin verpest met een niet-lekkere taart 😉
De chocoladetaart ging de dag erna mee naar mijn vrijwilligerswerk en de verjaardag was verder heel geslaagd. Natuurlijk hebben we ook op deze dag de vlag gehesen.
Genieten van de lente
Om dan nog terug te komen op de lente die haar intrede doet… Oh wat is het mooi!
Voor wie wel eens in Denemarken is geweest eind april/begin mei: je hebt ongetwijfeld de koolzaadvelden gezien. Akkers vol met gele bloemetjes die een prachtzicht opleveren. Nog zo’n voordeel van wonen op het platteland: we wonen tússen dit soort velden! Bovendien hebben we ook heel goed en fijn contact met de buurmanboer die deze velden bezit. Konden we een kleine fotoshoot doen tussen de koolzaadbloemen.
(Disclaimer: don’t do this at home zonder dat je contact hebt met de eigenaar van een weiland. Blijf op de paden die de traktor ook gebruikt en zit verder niet aan de bloemetjes tenzij je toestemming hebt)
Ook een teken van lente: het is aanzienlijk langer licht. Om 22 uur ’s avonds is de hemel nog steeds lichtblauw en ’s ochtends om 5 uur is het allang weer licht aan het worden. Bizar hoe vlug dat gaat. Dat belooft nog wat voor de komende 2 maanden. Hoe die gaan, dat ontdekken we vanzelf.
Bedankt voor het lezen en tot de volgende keer!
